Άκου Άνθρωπε!

Άκου Άνθρωπε!

Ανθρωπάκο άκου. Άκου τον ήχο της καρδιάς σου να χτυπά, το ακούς αυτό; Ή είσαι τόσο απασχολημένος σκεπτόμενος το πριν και το μετά της ζωής σου, που δεν ακούς πέρα από τον θόρυβο του κεφαλιού σου; Άκου την ύπαρξή σου να χτυπά, τί σου λέει η καρδιά σου;

Μικρέ άνθρωπε, άκου την καρδιά σου τί σου λέει. Κάπου μια φωνή μέσα σου σιγοψιθυρίζει να την ακούσεις. Σου λέει να διαλέξεις τα “πρέπει” σου, γιατί αυτά δημιουργήσαν τον κόσμο σου. Δεν την ακούς όμως επειδή το μυαλό σου κάνει θόρυβο. Σου φωνάζει αλλά δεν ακούς πλέον. Φωνακλά ανθρωπάκο, παρατήρησε, ότι όπως ξεχωρίζεται ο χρυσός από χιλιάδες σβόλους πέτρας, έτσι μάθε να ξεχωρίζεις και τα “πρέπει” σου και αφουγκράσου τον εαυτό σου να ακούσεις τι σου λέει.  

Άκου βιαστικέ άνθρωπε τον συνάνθρωπό σου. Τί σου λέει πραγματικά; Μπορείς να το κάνεις αυτό, ή είσαι τόσο βιαστικός να εξυπηρετήσεις κάποιον για να πάρεις το καλό σχόλιο από τον ανώτερο σου; Τόσο είναι το συμφέρον σου;  Κάπου εκεί στην πορεία δυστυχώς ξέχασες την ανθρωπιά σου. Άκου τον συνάδελφό σου. Μην τον αποπαίρνεις. Μην ενεργήσεις μικροπρεπή άνθρωπε προς το συμφέρον το δικό σου εις βάρος του συνανθρώπου σου. Τόσο μικρός είσαι άνθρωπε μισητέ;

Άκου άνθρωπε διχασμένε τον άνθρωπο δίπλα σου, και μην βιαστείς να βγάλεις συμπεράσματα. Μπες στην θέση του και φόρεσε τα παπούτσια του. Μπορείς να το κάνεις αυτό ή έμεινες στην θεωρία; Μπορείς να μελετήσεις την πορεία της ζωής του πριν βγάλεις αρνητικά συμπεράσματα; Αφού είναι καλός μαζί σου άνθρωπε κακέ, γιατί θέλεις να τον μειώσεις τόσο; Τόσο μειωμένος νιώθεις εσύ καημένε ανθρωπάκο; Νομίζεις το κάνεις για να του μάθεις ένα μάθημα. Μα ποιος σε όρισε διδάσκαλό εσένα ανόητε άνθρωπε; Δασκάλεψε τον εαυτό σου καλύτερα πως είναι ν’ αγαπάς πραγματικά. Νιώσε εσύ την αγάπη και ύστερα θα την νιώσει ο άλλος! Πώς να δώσεις όμως αγάπη άνθρωπε σκυθρωπέ, αφού μόνο μίσος σου απόμεινε;

Άκου άπληστε άνθρωπε, μια ζωή δουλεύεις σκληρά για να βγάλεις τις υποχρεώσεις σου και να προσφέρεις στους αγαπημένους σου ένα κομμάτι ψωμί και κάτι παραπάνω. Αλλά σκέφτηκες ότι τα χρόνια περνούν και ότι οι αγαπημένοι σου σε χάνουν; Χάνουν τις αναμνήσεις που θα μπορούσαν να έχουν μαζί σου. Άπληστε άνθρωπε, έχασες το νόημα της ζωής. Άκου τους αγαπημένους σου τι σου λένε. Άκου πόσο σε χρειάζονται να δημιουργήσετε αναμνήσεις μαζί. Άνθρωπε καημένε, έχασες το χρώμα της ζωής σου. Θυμήσου, οι αναμνήσεις είναι σημαντικές. Κράτα τις θετικές κοντά σου, γιατί ότι φέρνει η στιγμή δεν τα φέρνει ο χρόνος. Σήμερα είσαι εδώ, αλλά το αύριο είναι μυστήριο και ο Χάρος ενεδρεύει. Όταν στην βάρκα του σε παίρνει στην αντίπερα όχθη, αυτά που θα σκέφτεσαι είναι τις πιο ωραίες σου αναμνήσεις. Έτσι,  ξεκόλλα εργασιομανή άνθρωπε από την καρέκλα σου, και γίνε ωφέλιμος στους αγαπημένους σου δείχνοντας το παρόν σου.

Άκου σκληρέ άνθρωπε, άκου τον εαυτό σου πόσο άλλαξες. Δεν κουράστηκες με την ζωή σου; Δεν κουράστηκες να ζεις κάθε μέρα σκεπτόμενος ότι κάποτε θα ζήσεις καλύτερα; Ως πότε θα αδράξεις την ευκαιρία για να το κάνεις αυτό; Τα χρόνια περνούν και η ενέργεια σου μειώνεται. Μειώνεται και το ενδιαφέρον σου στα πράγματα που σου έδιναν κάποτε ικανοποίηση. Τί περιμένεις ανθρωπάκο; Κάποιον να έρθει να σου δώσει αυτό που εύχεσαι τόσο απλόχερα; Όχι μικρέ άνθρωπε, αυτό δεν θα γίνει. Σήκω από την αδυναμία σου και κάνε κάτι με την ζωή σου. Εσύ είσαι ο συγγραφέας της ζωής σου. Εσύ θα γράψεις το κεφάλαιο σου. Και όχι ανθρωπάκο, δεν μπορείς να αλλάξεις το βιβλίο της ζωής σου. Το περίβλημα αυτό που έχεις, με αυτό θα μείνεις. Αυτό που μπορείς να αλλάξεις είναι το περιεχόμενο.

Ανόητε άνθρωπε, νομίζεις μπορείς να τα ελέγξεις όλα που σου συμβαίνουν στη ζωή σου;  Αυτό που μπορείς να αλλάξεις, ανθρωπάκο, είναι μόνο την κρίση σου σε αυτά τα γεγονότα. Αναθεώρησε τις αξίες που ζεις την ζωή σου και συνειδητοποίησε ότι αυτό που μπορείς να αλλάξεις είναι τον τρόπο που σκέφτεσαι και όχι αυτά που γίνονται. Απόκτησε τον έλεγχο σε αυτά που περνούν από το χέρι σου ανθρωπάκο πριν τα καταστρέψεις όλα.

Δες πόσο εύκολα χάνεις την υπομονή σου θυμωμένε άνθρωπε. Κοίταξε ο θυμός σου πόσο εύκολα κατάστρεψε όλα που με τόσο κόπο δημιούργησες. Άρχισε ξανά ανθρωπάκο να ξανακτίζεις, γιατί δεν θέλεις να μάθεις!

Νιώσε αδύναμε άνθρωπε την καρδιά σου να χτυπά, και νιώσε την ζωντάνια σου. Δες πόσο ελεύθερος είσαι  να κάνεις αυτά που σε ευχαριστούν. Έχασες το νόημα των πραγμάτων άνθρωπέ μου, ξέχασες να ικανοποιηθείς κι εσύ λίγο με τους κόπους σου. Ξέχασες να δώσεις στον εαυτό σου τον χρόνο που χρειάζεται να αναγεννηθείς. Κοίτα την ομορφιά του κόσμου άνθρωπε, και περπάτησε τον δρόμο. Νιώσε όλες σου τις αισθήσεις να λειτουργούν, γιατί δεν έχεις πολύ χρόνο. Η ζωή είναι βιαστική και φεύγει γι’ αυτό ζήσε την πριν σου τελειώσει.

Άκου ανθρωπάκο την φύση πως ζει. Δεν έχει την ασχήμια της κι εκείνη; Δεν έχει όμως και την ομορφιά της; Εσύ επιλέγεις σε πιο κομμάτι της φύσης θα εστιάσεις την προσοχή σου. Διαλέγεις όμως, παράλογε άνθρωπε, να εστιάσεις το βλέμμα σου στο καταστραμμένο μέρος της φύσης, στο μελαγχολικό και σκοτεινό της το κομμάτι. Μα έτσι δεν βλέπεις την χάρη που ρέει το ρυάκι κάτω στον ποταμό, δεν βλέπεις τα πουλιά να πετούν ξέγνοιαστα στον γαλάζιο ουρανό, δεν χαίρεσαι την ευωδία των λουλουδιών, ούτε και εκτιμάς το οξυγόνο των δέντρων, γιατί διάλεξες παράλογε άνθρωπε να σταματήσεις ν’ αναπνέεις.

Νιώσε την ζωή να ζει μέσα σου σκληρόκαρδε άνθρωπε, και σταμάτα να σκέφτεσαι το δικό σου μόνο συμφέρον. Έχασες την ανθρωπιά σου ασήμαντε άνθρωπε στο σεξ και στα χρήματά σου. Τίποτα πλέον δεν σου δίνει ικανοποίηση. Ξέχασες πως είναι να κάνεις γλυκό έρωτα με πάθος, πως να νοιάζεσαι για τον/την σύντροφό σου, να χαίρεσαι ακόμα με τα πιο μικρά πράγματα της ζωής. Έχασες την ουσία άνθρωπε. Έμεινες στην επιφάνεια. Δεν γνώρισες το βάθος.

Ο εγωισμός σου σε επισκίασε σκοτεινέ άνθρωπε. Σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου. Δεν νοιάζεσαι για τα συναισθήματα του συνανθρώπου σου, δεν έχουν πια σημασία για σένα. Σκέφτεσαι μόνο τι έχει σημασία μονάχα για σένα και αγνόησες τα συναισθήματα του διπλανού σου.

Αναίσθητε άνθρωπε. Εύκολα κρίνεις και κατακρίνεις τον άνθρωπο απέναντι σου. Έγινες απερίσκεπτος και άτσαλος με τα λόγια σου. Συμπεριφέρεσαι χωρίς να σκέφτεσαι το αποτέλεσμα και τη συνέπεια της ομιλία σου. Δεν  νοιάζεσαι για τον άλλο. Έμεινες κλεισμένος στο δικό σου τρόπο σκέψης, και έχασες την ευαισθησία σου.

Ξύπνα ανθρωπάκο, και σήκω από την θέση σου. Άκου και κοίτα την ομορφιά της ζωής, και νιώσε την ελευθερία σου. Δείξε ευγένεια στον εαυτό σου και στους συνανθρώπους σου. Γίνε σοφότερος από τα λάθη σου και τα μαθήματα της ζωής σου. Πίστεψε στις δυνατότητες σου. Διάλεξε τους ανθρώπους που θέλεις να είναι δίπλα σου. Κάνε παρέα την μοναξιά σου γιατί πολλές φορές θα είναι η μόνη πιστή σου φίλη. Βρες κάτι που να σου προσφέρει ικανοποίηση και να σε εξελίσσει σαν άτομο. Άκου άνθρωπέ μου την καρδιά σου να χτυπά, και νιώσε το παρόν, γιατί αυτό είναι το μόνο που αλλάζει. Η ζωή φεύγει εύκολα και αυτό που μένει είναι το αποτέλεσμα των πράξεων σου. Εξελίσσου ενάρετε άνθρωπε που ήσουν κάποτε, και συγκέντρωσε τις αισθήσεις σου να δεις το νόημα της ζωής, πριν να έρθει το τέλος σου.

This Post Has 3 Comments

  1. Έμιλη

    Που πήγε η καλοσύνη διερωτιέσαι…
    Η καλοσύνη χάθηκε ή έγινε σπάνια γιατί γεννήθηκε το συμφέρων!!
    Την ζωή εμείς την κάνουμε περίπλοκη και πιστεύουμε πως θα ζούμε για πάντα..
    Αν συνηδητοποιουσαμε πως η ζωή δεν είναι για πάντα τότε θα είμασταν έστω λίγο πιο καλή με τους γύρο μας και όχι μόνο με τους ανθρώπους αλλά και με τα ζώα..!
    Θα αρπαζαμε κάθε στιγμή με τον άνθρωπο μας και δεν θα θεωρούσαμε τα πάντα δεδομένα..
    Γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο…

  2. Έμιλη

    Πραγματικά είναι με μια λέξη Τέλειο!!!
    Μπραβο σου!!
    Μακάρι να συνειδητοποιούσα με πως η ζωή είναι μικρή και να αξιοποιούσαμε την κάθε μας μέρα σαν να είναι η τελευταία, μόνο έτσι θα απολαμβάναμε την κάθε μέρα που περνά με την μοναξιά μας και με τους αγαπημένους μας ανθρώπους…

    1. Michalis Khalil

      Συμφωνώ μαζί σου. Η ζωή είναι δύσκολη όμως επειδή η ανθρώποι την κάνουν έτσι. Τα σκληρά και απαίσια λόγια και οι εγωιστικές πράξεις του καθένα που επηρεάζουν χωρίς να αντιλαμβάνονται τον κάθε ένα ξεχωριστά. Η ευγένεια μειώθηκε και έγινε σπάνια πλέον. Που πήγε η καλοσύνη του κόσμου διερωτιέμαι.

Comments are closed.