Τι είναι η ζωή;
Η μάλλον, τι ΔΕΝ είναι η ζωή;
Αυτή την απλή ερώτηση. Τόσο απλή και τόσο καθημερινή, αλλά μια μικρή πρόκληση για να απαντηθεί.
Καταρχάς, η ζωή δεν είναι βιοπάλη. Εμείς την κάναμε έτσι. Ή, για να είμαι πιο συγκεκριμένος, οι ενέργειες κάποιων ατόμων σε τόπους όπου αναμένεται να λειτουργήσουν σαν ομάδα. Ουσιαστικά κάθε τόπος οπου υπάρχουν ανθρώποι που λειτουργούν σαν σύστημα, αναμένεται να λειτουργούν σαν ένας οργανισμός – εξού και η λέξη, επειδή λειτουργούν αρμονικά σαν ένα όργανο. Αυτό λοιπόν δεν εξυπακούεται τις περισσότερες φορές με αποτέλεσμα να δημιουργούνται διχόνοιες μεταξύ των ατόμων και τριβές. Το προσωπικό συμφέρον αντικατέστησε την ανθρωπιά. Σαν αποτέλεσμα, ο συναισθηματικός εκφοβισμός έγινε πλέον σχεδόν καθημερινό φαινόμενο σε διάφορους τόπους.
Επίσης, το χρήμα και η εξουσία πολλές φορές έχουν την ιδιότητα να διαφθείρουν το ανθρώπινο πνεύμα. Ο εγωισμός δεν χρειάζεται να υπερισχίει της ομαδικότητας και τη αλλυλεγύης σε ενα σύστημα ανθρώπων. Το ιδανικό είναι ο καθε ένας σε κάθε ομάδα να είναι σαν τις νότες τις μουσικής, να δουλέυουν όλοι αρμονικά για να ακουγεται μια όμορφη μελωδία. Ειδάλλως, ακούγεται παραφωνία και χαμός. Εαν σκεφτούμε ότι ο τόπος που βρίσκονται οι ανθρώποι είναι ένα πεντάγραμμο, τότε εαν δεν υπάρχει συνοχή και επικοινωνία μεταξύ των ατόμων, τα άτομα αυτά θα είναι σκορπισμένα, όπως οι διάφορες νότες του πενταγράμμου. Μα έτσι μελώδία δεν βγαίνει. Μόνο αναστάτωση αυτό φέρνει. Και συνεπώς, κακή ποιότητα ζωής.
Η ζωή δεν χρειάζεται να είναι βιοπάλη. Αν τύχει κάποιος να σου μιλήσει με αγένεια αυτός έχει τους δικούς του δαίμονες να θρέψει και να αντιμετωπίσει. Ειναι δικό του πρόβλημα. Εσύ κοίτα καλύτερα την δική σου αντίδραση σε αυτό. Δείξε του ακόμα πως να είσαι ευγενικός και ήρεμος σαν άτομο με την αντιδρασή σου και την συμπεριφορά σου. Το πιό σημαντικό, απόκτησε διεκδικητικότητα και κουράγιο να μην ανέχεσαι συναισθηματικό εκφοβισμό στο χώρο σου. Η ζωή σου είναι στα χέρια σου, εσύ έχεις τον έλεγχο της ζωής σου. Οριοθέτησε την επικοινωνία σου εκεί που χρειάζεται. Έτσι η ζωή σου θα κυλήσει ομαλά. Δεν θα χρειαστεί να είναι πάλη, αλλά ενας χορός – που παρόλο που χρειάζεται κάποιος κόπος, χορεύεις στη μελωδία της μουσικής. Η διαφορά; ΕΣΥ διαλέγεις την μουσική.
Έχε υπόψιν σου ότι αυτό που περνά απο το χέρι σου είναι η δική σου συμπεριφορά και αντίδραση στην απανθρωπιά και την αδικία. Εδώ είναι που έχεις τον έλεγχο. Εξέφρασε με τρόπο διεκδικητικό και όχι επιθετικό την γνώμη σου για κάτι που δεν σου άρεσε. Και δώσε το παράδειγμα στους άλλους που μπορεί να μην γνωρίζουν πως να το κάνουν αυτό. Με αυτό τον τρόπο η ζωή σου μόλις έγινε καλύτερη και ομορφότερη.
Η ζωή ΔΕΝ είναι δύσκολη. Εμείς την κάνουμε δύσκολη. Πιο συγκεκριμένα, οι σκέψεις μας και τα πιστεύω μας κάνουν την ζωή μας περίπλοκη και δύσκολη. Συνεχώς αγωνιούμε για την εμφάνισή μας, για το τι μάρκα αυτοκίνητο οδηγούμε, πόσα παπούτσια έχουμε, τι θα πει ο κόσμος και ο κάθε γείτονας και ο κάθε άσχετος! Δημιουργούμε τόσο άγχος στη ζωή μας που μας προκαλεί μια σειρά με αλυσιδωτά ψυχοσωματικά προβλήματα. Δεν το αντιλαμβανόμαστε όταν τα περνούμε, αλλά το στρες ασυνείδητα διεισδύει στα άβατα του μυαλού μας, αφήνοντας το σημάδι του, όπως το σαλιγκάρι αφήνει το σημάδι του στο πέρασμά του. Κάνουμε την ζωή μας δύσκολη με τις επιλογές μας χωρίς να σκεφτούμε το αποτέλεσμα τους στο μέλλον. Σκεφτόμαστε μόνο με το πως να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες μας άμεσα χωρίς να δούμε τα πραγματικά σημάδια που μας προειδοποιούν για τον κίνδυνο. Κάναμε την ζωή μας δύσκολη επειδή φτάσαμε πλέον σε αδιέξοδο και πρέπει να βρούμε άλλο δρόμο να περάσουμε έξω από τον λαβύρινθο που βάλαμε τον εαυτό μας. Ξεκουράσου άνθρωπε μου, γιατί οι επιλογές σου σε έφτασαν εδώ που είσαι. Ξεκουράσου να πάρεις δυνάμεις να βρεις άλλο δρόμο γιατί επέλεξες λάθος δρόμο και σε έφερε στον γκρεμό. Δώσε προσοχή στις πινακίδες την επόμενη φορά. Έμαθες απο το λάθος σου. Μην στεναχοριέσαι, δεν πειράζει, είναι ένα μάθημα ζωής. Κάθε μέρα είναι μια νέα ευκαιρία.
Η ζωή ΔΕΝ είναι μάταια. Όλα έχουν τον σκοπό τους. Τίποτε που γίνεται δεν γίνεται τυχαία. Απλά αυτό που σου γίνεται δεν επωφελείσαι εσύ άμεσα, αλλά κάποιος άλλος έμμεσα, που ούτε αυτός το ξέρει. Μπορεί δήλαδή να έπραξες έτσι όπως έπραξες επειδή κάποιος άλλος άνθρωπος έπραξε σε εσένα με τον τρόπο που έπραξε, έτσι εσύ έμαθες (ή δεν έμαθες) συνειδητά ή ασυνείδητα κάποια πράγματα που σε οδήγησαν σε αυτό το σημείο. Για παράδειγμα, εσύ αύριο θα ξυπνήσεις το πρωί, να κάνεις τον καφέ σου, να ετοιμαστείς να πας στην δουλειά, να μπεις στον ανελκυστήρα, αλλά πριν μπεις να το κρατήσεις ανοιχτό για μια κοπέλα που βιάζεται να έρθει από την πόρτα κρατώντας πολλά αντικείμενα μαζί της. Το γεγονός και μόνο που έκανες κάτι ευγενικό κρατώντας την πόρτα σε μια ξένη, και ότι την χαιρέτησες ευγενικά, να έχει άμεσο αντίκτυπο στην κοπέλα αυτή, η οποία εάν αργούσε να ξαναπάει στη δουλειά της 10 λεπτά μετά πιθανόν να οδηγούσε προς την απόλυσή της. Κανένας όμως δεν θα ήξερε ότι αυτή η κοπέλα είχε ένα παιδί να φροντίσει, ότι δουλεύει 2 δουλειές για να συντηρήσει την οικογένεια της επειδή ο άντρας της αρρώστησε και για διάφορους λόγους δεν μπορεί να δουλέψει και ότι το αυτοκίνητό της χάλασε και πάει με το λεωφορείο στη δουλειά. Το γεγονός ότι αυτή η σχετικά ασήμαντη – για σένα – χειρονομία σου με τον ανελκυστήρα βοήθησε την κοπέλα με τρόπους που δεν μπορείς να φανταστείς. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Κάποτε αυτή σου η καλή, και ίσως ασυνείδητη πράξη θα σου επιστραφεί.
Η ζωή λειτουργεί σαν το δίκτυ της αράχνης. Οι ταλαντεύσεις της στην μια πλευρά, δημιουργούν αναταραχή στην άλλη πλευρά που κάποτε θα σε επηρεάσουν κι εσένα. Δεν χωρεί η ματαιοδοξία. Χρειάζεται μια καλή πράξη για να φέρει μια άλλη καλή πράξη. Φτάνει να κάνεις κάτι και να ‘δικτυωθείς’. Ξέρεις εσύ τον τρόπο. Απλά πράξε κάτι θετικό και κάνε υπομονή ώσπου να έρθει πίσω σε σένα. Δεν είναι μάταιο. Είναι αληθινό. Απλά μάθε να βλέπεις τα σημάδια και μην χάνεις το κουράγιο σου και την πίστη σου.
Η ζωή ΔΕΝ είναι τόσο σύντομη όσο νομίζεις. Συνηθίσαμε να λέμε ότι η ζωή περνά γρήγορα και ότι η ζωή είναι σύντομη. Κι όμως, η ζωή δεν είναι τόσο σύντομη όσο νομίζουμε. Απλά σαν άνθρωποι δεν έχουμε την αντίληψη του χρόνου εγκατεστημένη στο “λογισμικό” μας. Ο χρόνος για εμάς κινείται καθαρά υποκειμενικά. Πόσο γρήγορα περνά ο χρόνος δηλαδή όταν έχουμε καλή συντροφιά και περνούμε καλά, και πόσο αργά κινείται όταν πλησιάζει η ώρα να τελειώσει η βάρδια μας ή όταν περιμένουμε να τελειώσει μια εγχείρηση ενός αγαπημένου μας ατόμου;
Για να απολαύσεις την ζωή, αφιέρωσε χρόνο σε πράγματα που σου δίνουν πραγματική ικανοποίηση και ταυτόχρονα σε εξελίσσουν σαν χαρακτήρα. Εάν έχεις την ευκαιρία και ευχέρεια άλλαξε τη εργασία που κάνεις που σου απορροφά την ζωτικότητα σου κάνοντας σε άνθρωπο σκυθρωπό, και βρες μια άλλη δουλειά που να σου αρμόζει. Άλλαξε καταστάσεις εκεί που περνά από το χέρι σου και δημιούργησε εσύ τον κόσμο σου ώστε να ζεις μια καλύτερη ζωή με λιγότερο άγχος.
Κάνε κάτι με την ζωή σου που να σου δίνει νόημα και χαρά. Υπάρχουν τόσα πράγματα να ασχοληθείς. Σταμάτα να σκέφτεσαι ότι η ζωή είναι δύσκολη και κάνε κάτι να την κάνεις ομορφότερη. Είναι στο χέρι σου. Ξεκίνα μόνο από τις σκέψεις που κάνεις για την ζωή σου, γιατί τα πάντα ξεκινούν από εκεί. Μετά κάνε πράξεις γιατί έτσι ενεργοποιείς το δίκτυο της ζωτικής σου ενέργειας που δημιουργεί κύματα ενέργειας που θα έρθουν πίσω σε σένα για να σε βοηθήσουν. Θυμήσου ότι η ζωή δεν είναι δύσκολη. Είναι οι ανθρώποι που είναι δύσκολοι στη συμπεριφορά τους που κάνουν τον βίο μας μια πρόκληση. Η ζωή είναι όμορφη, φτάνει να ξέρεις που να κοιτάξεις και πως να την ζήσεις και ποιούς ανθρώπους επιλέγεις δίπλα σου.
Επένδυσε λοιπόν σε ένα καλό υποστηρικτικό δίκτυο. Εάν οι φίλοι και η οικογένεια δεν μπορεί να βοηθήσει, μην διστάσεις να ζητήσεις βοήθεια από κάποιο εγγεγραμμένο ψυχολόγο. Έτσι η ζωή ούτε βιοπάλη θα είναι, ούτε μάταια θα είναι, αλλά ούτε και τόσο δύσκολη και σύντομη, γιατί οι στιγμές με τις οποίες θα ζεις πλέον θα είναι ομορφότερες, πιο ποιοτικές, και θα μείνουν αθάνατες στην ανάμνηση σου.
Οκ, βλέπω ή καλύτερα νιώθω ότι έχεις θυμό μέσα σου δυστυχώς πάνω σε αυτό το θέμα..
Και ναι έχεις δίκαιο στα περισσότερα!
Γίνονται μεγάλες αδικίες..
Πραγματικά χάθηκαν όλα στο συμφέρων..
Και το να κάνεις μια καλή πράξη το κάνεις απλά χωρίς να περιμένεις τίποτα, το κανείς απλά με την καρδιά σου!!!
Ναι! Σε ευχαριστώ για το σχόλιο σου. Η καλοσύνη πάντα ανταποδίδεται αργά η γρήγορα. Η κακία μόνο κακία σπέρνει στη ζωή μας. Και στο τέλος την κάνει να μήν είναι ζωή, αλλά μια μάχη προς επιβίωση.
Η καλοσύνη είναι σπάνια πλέον στον κόσμο μας και λυπαμε για αυτό πολύ…
Απλά…. συμφέρων…
Και αυτό έχει αντίκτυπο στην ποιότητα της ζωής μας..!
Λογικό είναι αυτό, ότι κάνουμε έχει αντίκτυπο στη ζωή μας μετά…
Το κάθε τη που θα κανείς…
Είτε έμμεσο, είτε άμεσο.
Ο θυμός απευθύνεται προς τους ανθρώπους που έχουν χάσει την ανθρωπιά τους μέσα στην αίγλη των χρημάτων. Λειτουργούν μόνο με το συμφέρον και χάνουν τα χαρακτηριστικά που τους κάνουν ανθρώπους. Κρατούν ενα χαμηλό ωρομίσθιο και χειρίζονται τους υπαλλήλους όπως θέλουν οι ίδιοι. Ο σκοπός τους είναι να είναι παραγωγικοί, αλλά αποτύχαν να ρωτήσουν τι χρειάζεται για να γίνουν ομάδα και να λειτουργούν σε πνεύμα ομαδικότητας και αλληλοβοήθειας. Με αποτέλεσμα να καταντήσει η ζωή των υπαλλήλων μια βιοπάλη, ειδικά για τους ανθρώπους που οι συνθήκες της ζωής τους τους οδήγησαν αναγκαστικά να κάνουν μια δουλειά για βιοποριστικούς λόγους και μόνο.
Το να κάνεις κάτι καλό, δεν περιμένεις αντάλλαγμα απο τον ίδιο στον οποίο απευθύνθηκε η καλοσύνη. Αλλά κάτι καλό θα έρθει εκεί που δεν το περιμένει σε αυτό το άτομο. Και αυτό είναι γεγονός. Το ίδιο ισχύει για τις κακές πράξεις. Κάποιες φορές πέρνεις ότι δίνεις.
Τα λες όμορφα!!
Νιώθω όμως ένα θυμό με της θέσεις εργασίας και το κλίμα που επικρατεί..
Δεν ξέρω φυσικά αν το κάνει κάποιος πράξη αλλά ένα πράγμα ξέρω.. Πως ότι καλό κάνεις να το κάνεις επειδή το νιώθεις και όχι περιμένοντας αντάλλαγμα!!
Αγάπη… μόνο συμφέρον έμεινε πλέον τίποτα άλλο… Πραγματική αγάπη χάθηκε στο συμφέρον…